Referentie: Herstel van een burn-out
Een stukje over herstel. Dan ga ik schrijven over hoe ik mijn eigen herstel nog steeds mag ervaren. Mijn tweede burn-out diende zich aan. Opnieuw overvallen worden door die vreselijke vermoeidheid, lamlendigheid en apathie. Van de wereld gevallen en niet meer voor iets te motiveren. Met een tijdelijk contract in een nieuwe baan niet echt het moment om in deze toestand terecht te komen. Maar door het gebrek aan grenzen stellen val ik steeds weer in mijn eigen valkuil, doorgaan tot je er bij neervalt en dan ook letterlijk.
Via een traject bij bedrijfspsycholoog en fitness kom ik terecht bij Miranda. Naar het management toe is er voldoende vertrouwen opgebouwd om mij dit coachingstraject te verlenen. Voor mij het begin van een heel nieuw leven.
Bij Miranda kies ik voor de wandelsessies, lekker veel buiten, in beweging en niet zo statisch. Nou dat ‘niet statisch zijn’ is het zeker, wat een werk verrichten we elke keer in het Twiske. Er zijn momenten geweest (dieptepunten?) waar ik niet verder kwam dan een klein stukje omdat ik eenvoudigweg niet verder kón lopen, en hoogtepunten waarin ik huppelend en zingend mijn sessie doorzweefde. Maar welke vorm de sessie ook aanneemt, daarna volgt altijd de bezinning over wat er is gezegd en gedaan. Grote stappen, kleine stappen, vaak vooruit, maar net zo goed achteruit.
Wat voor mij in dit traject zo waardevol is gebleken, is het feit dat ik ook na hevige sessies, eerder herstel en weer beter in mijn vel zit. Ik kan dingen sneller in het juiste perspectief zien en een plaats geven zonder dat het me belemmert in mijn dagelijks functioneren. Dat is heel belangrijk in mijn werk als juf op een basisschool; de kinderen voelen je stemming haarfijn aan en weten het meteen als er iets met hun juf aan de hand is.
In het woordenboek staat bij herstel o.a.: terugkeer tot vroegere toestand. Dit is voor mij zeker geen optie geweest. Herstel is voor mij niet per definitie hetzelfde als beter worden of beter zijn, maar meer het ‘heel’ worden als persoon. De persoon die ik kies nu te zijn.
Het is heerlijk om uit mijn burn-out te zijn en daar wil ik uit blijven.
Balans houden zal daarom altijd een van de belangrijkste speerpunten voor me zijn.
Om ervoor te zorgen dat ik die balans houd, neem ik op korte termijn hersteltijd. Veel wandelen, zingen in een koor, lezen of zomaar even helemaal niets. Het geeft me nieuwe energie en bied me de mogelijkheid leuke en spannende uitdagingen aan te gaan. Uitdagingen zoals het weer volledig terug zijn in mijn fulltime baan, starten met een studie aan het HBO in september en wie weet de Vierdaagse van Nijmegen lopen. Heerlijk om zo te mogen genieten en leven in plaats van louter te bestaan! Met oprechte dank aan Miranda.
Gabriëlla
